ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Ημ/νία: 10/06/1997, Σελίδα: 32,33, της Βίκυς Θεοδωροπούλου
Βρίσκεται στο Αμστερνταμ, ονομάζεται TUSCHINSKI THEATER και μόλις γιόρτασε τα 75 χρόνια λειτουργίας του!

download

Ενα καράβι έψαχνε στο λιμάνι του Ρότερνταμ, το 1904, ο Πολωνοεβραίος Abraham Icek Tuschinski, για να διασχίσει -μαζί με τη γυναίκα του Mariem Estera Ehrlich- τον Ατλαντικό και να βρεθεί στην Αμερική, τη «γη της επαγγελίας». Οι Tuschinski δεν ήταν γραφτό να φτάσουν ποτέ στην Αμερική. Φαίνεται όμως πως ήταν γραφτό η Ολλανδία να γίνει για τον Tuschinski η «γη της επαγγελίας» και οι Ολλανδοί να τον γνωρίσουν ως τον άνθρωπο που, το 1911, νοίκιασε από το δήμο την εκκλησία των ναυτών στο Ρότερνταμ και τη μετέτρεψε σε κινηματογραφική αίθουσα, το 1916, όταν η εκκλησία κατεδαφίστηκε, έστησε μια δεύτερη κινηματογραφική αίθουσα υψηλών προδιαγραφών στις αλευραποθήκες του Brandz και το 1921 άνοιξε στο κινηματογραφόφιλο κοινό τις πόρτες του μοναδικού Tuschinski Theater στο Αμστερνταμ.

Ο Tuschinski -που διακατεχόταν από μια εμμονή για την εμφάνιση και τις ανέσεις που έπρεπε να προσφέρουν οι κινηματογραφικές αίθουσες στο κοινό- πίστευε πως τίποτα δεν έπρεπε να εμποδίζει το βλέμμα των θεατών προς την κινηματογραφική οθόνη, τα καθίσματα έπρεπε να είναι εξαιρετικά αναπαυτικά, ώστε ο θεατής να ξεχνάει το σώμα του και να απολαμβάνει την ταινία από την αρχή ώς το τέλος και, για τον ίδιο λόγο, τα πόδια των θεατών να είναι ζεστά και το στομάχι τους... ικανοποιημένο! Ετσι, από το 1911, οι θεατές μαζί με το εισιτήριο μπορούσαν να απολαμβάνουν και ένα ποτό δωρεάν, ενώ το 1916, που μετέτρεψε τις αλευραποθήκες του Brandz σε κινηματογραφική αίθουσα, η οροφή κατασκευάστηκε ως θόλος, τα δάπεδα καλύφθηκαν με παχιά χαλιά και δεκάδες τεχνίτες δούλευαν με μπρούντζο, γυαλί και ξύλο, καθώς εκείνος δοκίμαζε προσωπικά πόσο αναπαυτικά ήταν τα καθίσματα! Η κινηματογραφική αίθουσα -Thalia Bioscope Νο2- λένε πως ήταν άξιος πρόγονος της Γηραιάς Κυρίας των megacinema, του Tuschinski Theater, που συμπλήρωσε 75 χρόνια μοναδικής και αδιάκοπης παρουσίας στο χώρο των κινηματογραφικών αιθουσών.

Μια βραδιά στο Tuchinski Theater -ένα από τα ελάχιστα μεσοπολεμικά κτίρια που έχουν διατηρήσει ανέπαφους τόσο τους εσωτερικούς τους χώρους όσο και την εξωτερική τους όψη- ήταν και είναι μια εμπειρία για την οποία έχει φροντίσει προσωπικά ο ίδιος ο Tuschinski.

Πέρα από τη διακόσμηση -για την οποία πολύ μελάνι έχει ξοδευτεί- προκειμένου να περιγραφεί, να προσδιοριστεί το στιλ ή να αποφασιστεί εάν πρόκειται για έργο τέχνης ή για δημιούργημα του κιτς- ο Tuschinski είχε ιδιαίτερα ενδιαφερθεί για την ακουστική των έξι αιθουσών του Tuschinski Theater. Και καθώς οι ειδικοί ήταν καλοί και άγιοι, αλλά τα πάντα ήταν καλύτερο να περνούν από την κρίση του, ένας σοβατζής με το παρατσούκλι ο τραγουδιστής τραγουδούσε, με αντάλλαγμα ένα κουτί πούρα, ένα μέρος από την εισαγωγή τού «Ο Παλιάτσος» και ο Tuschinski καθόταν στο δεύτερο μπαλκόνι της κεντρικής αίθουσας για να διαπιστώσει εάν η ακουστική ήταν πράγματι καλή.

Εάν κάποιοι έχουν μείνει με την εντύπωση πως την εποχή του βωβού κινηματογράφου η αίθουσα ήταν σιωπηλή κατά τη διάρκεια της προβολής τής ταινίας, απατώνται. Τα μουσικά θέματα που εκτελούσε η ορχήστρα που βρισκόταν μπροστά από τη σκηνή έπαιζαν πολύ μεγάλο ρόλο στην παρουσίαση μιας ταινίας. Για το σκοπό αυτό ο Tuschinski κατάφερε να φέρει από τις Βρυξέλλες στο Αμστερνταμ ένα εκκλησιαστικό όργανο, το οποίο θα συνόδευε την ορχήστρα με εξαιρετικά ηχητικά εφέ. Γι' αυτό και, έκτοτε, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα όταν, π.χ., στην κινηματογραφική οθόνη άρχιζε να βρέχει. Το όργανο έκανε τους θεατές να ακούνε τις στάλες της βροχής! Λίγες μέρες τα εγκαίνια του Tuschinski Theater, ο Tuschinski πρόσεξε πως το φως από τη λάμπα της μηχανής προβολής, η οποία, ώς τότε, συνηθιζόταν να τοποθετείται πίσω από τη σκηνή, ενοχλούσε τους θεατές του πρώτου μπαλκονιού. Ετσι, μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες, χτίστηκε το πρώτο δωμάτιο προβολής στην Ολλανδία, πίσω πλέον από την κινηματογραφική αίθουσα.

Αλλά το Tuschinski Theater, με την κεντρική αίθουσα των 1.200 ατόμων και τις πέντε μικρότερες που την πλαισιώνουν, το μοναδικό φουαγέ, το κεντρικό μπαρ, τους ιδιωτικούς χώρους για την ξεκούραση των θεατών, την αίθουσα των επισήμων και τις απίστευτα διακοσμημένες τουαλέτες, υπήρξε κάτι παραπάνω από ένας κινηματογράφος ή πολλές κινηματογραφικές αίθουσες που μοιράζονται τους χώρους υποδοχής. Στις αίθουσες του Tuschinski Theater επί 75 χρόνια δίνονται χορευτικές παραστάσεις, συναυλίες κλασικής μουσικής και μουσικής τζαζ, ανεβάζονται επιθεωρήσεις, οργανώνονται επιδείξεις μόδας, πάρτι και βέβαια, κρατώντας την παράδοση, εκεί δίνονται πάντα οι κινηματογραφικές πρεμιέρες των ταινιών του Τζέιμς Μποντ.

Το Tuschinski Theater, που ήταν το όνειρο της ζωής ενός ανθρώπου, είναι ένας μοναδικός χώρος καθημερινής ψυχαγωγίας - 1.000.000 θεατές παρακολουθούν εκεί κάθε χρόνο μία κινηματογραφική ταινία - και η Pathe Cinemas BV - σημερινός ιδιοκτήτης του- ανήγγειλε επισήμως πως η Γηραιά Κυρία των megacinema πρόκειται σύντομα να υποβληθεί σε face-lift, χωρίς αυτό να σημαίνει πως κάτι από το ύφος της θα αλλάξει. Απλώς, όταν η «επέμβαση» ολοκληρωθεί, οι έξι κινηματογραφικές αίθουσες θα έχουν γίνει δεκαεννέα!!